
—The History of Witches—
I
แม่มด & พ่อมด
—แม่มด & พ่อมดคือชื่อเรียกของผู้ใช้เวทมนตร์คาถาซึ่งบันดาลให้เกิดสิ่งเหนือธรรมชาติ
ในโลกนี้มีผู้ใช้เวทอยู่มากมาย สี่ตระกูลใหญ่ (Four Great Houses) ถือครองอำนาจควบคุม [ธาตุบริสุทธิ์] —ดิน น้ำ ลม ไฟ— นอกจากนี้ยังมีผู้ใช้เวทขาว ผู้ใช้เวทดำ และผู้ใช้เวทสายอื่นๆ รวมถึงเวทนอกรีต
—แม่มดพ่อมดเหล่านั้นจะเฟ้นหาผู้นำสูงสุด ผู้กำหนดกฎระเบียบและทิศทางของผู้ใช้พลังเวททุกคนในทุกๆ 666 ปี
—ตำแหน่งดังกล่าวถูกเรียกว่า [ราชินีแม่มด] เพราะผู้ครองตำแหน่งเป็นสตรีเพศมาตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนานนับพันนับหมื่นปีของโลกผู้ใช้เวทมนตร์
เทพเจ้าในเงามืดของประวัติศาสตร์
—คณะเทพแห่งโอลิมปัส, เทพและเทพีอียิปต์โบราณ, พระเจ้าแห่งแอซเทค, เทพเจ้านอร์ส, ปวงเทวาที่ถูกลืมเลือนแห่งคาบสมุทรอนาโตเลียและดินแดนเมโสโปเตเมีย, หรือกระทั่งเทพและเทวีแห่งแดนตะวันออก...ล้วนแล้วแต่เป็นอีกโฉมหน้าหนึ่งของผู้ใช้เวทมนตร์มาแต่โบราณกาล
—พวกเขาเป็นพยานในอารยธรรมอันรุ่งเรืองและล่มสลาย, เงาเบื้องหลังซึ่งคอยกำหนดทิศทางของประวัติศาสตร์, ผสมกลมกลืนและสอดแทรกตัวเองอยู่ในเรื่องเล่าและนิทานอันน่าอัศจรรย์ทั้งหลายในโลก
—ใช่ว่าแม่มด & พ่อมดทุกตนจะก้าวไปถึงจุดสูงสุดนั้น หรือได้ครองนามอันเป็นอมตะในหัวใจมหาชน
มีเพียงผู้ชนะในสงครามเวทมนตร์ซึ่งได้ขึ้นเป็น [ราชินีแม่มด] เท่านั้นจักเป็นผู้กำหนดทุกสิ่ง
—Maleficarum—
เวทมนตร์
—มาเลฟิคารัม—ในภาษาละตินหมายถึง [เวทมนตร์]
—แม่มด & พ่อมดแต่ละตนจะมีมาเลฟิคารัมเป็นของตนเอง อาจสืบทอดมาจากสายตระกูลซึ่งมีประวัติยาวนาน หรือเป็นเวทที่คิดค้นขึ้นเองและโดดเด่นมากพอจนเป็นที่รู้จัก, การหยิบยืมพลังจากธรรมชาติคือเวทสายขาว, การแย่งชิงพลังวิญญาณหรือชีวิตจากผู้อื่นคือเวทสายดำ, ทั้งยังแบ่งแยกย่อยได้ราวกับไม่มีที่สิ้นสุด
—มาเลฟิคารัมที่น่าอัศจรรย์และมีผลต่อการชิงตำแหน่งราชินีแม่มดก็คือ [Soulbound]—เวทผูกพันวิญญาณ ที่สร้างความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างแม่มด & พ่อมดและมนุษย์หรือสัตว์ [ผู้พิทักษ์] ของพวกเขา
—วีรบุรุษและผู้มีอำนาจในประวัติศาสตร์, บุคคลในตำนานผู้เป็นที่รักของทวยเทพนับไม่ถ้วนล้วนแล้วแต่ได้ทำสัญญาผูกพันวิญญาณกับราชินีแม่มดในยุคนั้น เมื่อราชินีเถลิงราชย์ พวกเขาก็ได้ครอบครองสิ่งที่ต้องการและจารึกอยู่ในความทรงจำของผู้คนเช่นเดียวกับนาง
ประเภทของเวทมนตร์
—เวทมนตร์คือการขอยืมพลังจากธรรมชาติ รวมถึงการใช้พลังเวทภายในตัวตน เวทสายหลักแบ่งตาม [ธาตุบริสุทธิ์] —ดิน น้ำ ลม ไฟ— แต่ละธาตุสามารถ [ผสมผสาน] และ [แตกแขนง] วิถีเวทไปอย่างน่าอัศจรรย์
เช่น เวทน้ำแข็งมีพื้นฐานมาจากเวทน้ำ, เวทพืชพันธุ์หรือโลหะมีพื้นฐานมาจากเวทดิน, เวทพิษจากดอกไม้พิษอยู่ในสายเวทดิน, เวทพิษจากสัตว์ในทะเล เช่น แมงกะพรุน อยู่ในสายเวทน้ำ, เวทหมอกพิษคือการผสมผสานกันของเวทลม น้ำ และต้นกำเนิดพิษ
—เวทมนตร์เป็นสิ่งที่ถูกประดิษฐ์คิดค้น, สั่งสอนสืบต่อกันมา, พัฒนารุ่นต่อรุ่น จนกลายเป็นทักษะความรู้เฉพาะทางอันมากมายและเสมือนไร้ที่สิ้นสุด
—เวทมนตร์นอกรีตคือเวทมนตร์ที่บังคับแย่งชิงชีวิตของผู้อื่นหรือเป็นอันตรายต่อชีวิตของตนเอง, สิ่งฝืนธรรมชาติ, ความประสงค์ร้าย, สิ่งที่มีผลต่อดวงวิญญาณของผู้ใช้หรือทำให้วิกลจริต เช่น เวทควบคุมโลหิต, เวทแปลงกาย, เวทควบคุมศพ
—การปรุงยาวิเศษนับเป็นศาสตร์เวทมนตร์แขนงหนึ่งเช่นกัน ทั้งยาเพื่อรักษาหรือยาเพื่อคร่าชีวิต
—FOUR GREAT HOUSES—
สี่ตระกูลใหญ่
—[ครอบครัวคืออำนาจสูงสุด] สี่ตระกูลใหญ่คือตระกูลผู้ใช้เวทมนตร์อันยิ่งใหญ่ที่สุด แต่ละตระกูลสืบทอดพลังการควบคุม [ธาตุบริสุทธิ์] —ดิน น้ำ ลม ไฟ— พร้อมกับรักษาประเพณีอันสูงส่งและมีอิทธิพลหาใครเปรียบในสายธาตุของตน, แต่ละตระกูลมีถิ่นกำเนิดกระจายอยู่ทั่วโลก
—อย่างไรก็ตาม ประวัติศาสตร์อันผันแปรไม่แน่นอนบอกเราไว้ว่า ไม่มีอำนาจใดอยู่ค้ำฟ้า ทุกสิ่งย่อมมียุคทองและการเสื่อมถอย บางครั้งก็กำเนิดตระกูลใหม่เข้ามาแย่งชิงนามและตำแหน่ง Four Great Houses ได้
—สี่ตระกูลใหญ่ ในเวลานี้ได้แก่
ฤทัยพุชปะ (House Rudrapushpa)—ผู้ใช้เวทธาตุดิน
[เชื้อสาย—ลุ่มแม่น้ำสินธุ, อินเดีย]
ตราประจำตระกูล: ดอกชบาสีแดงชาด
ผู้ใช้เวทมนตร์อันลึกลับพิสดารจากดินแดนแห่งปวงเทพและเทพีนับพันนาม ที่ซึ่งบทเพลงสรรเสริญและความศรัทธาในองค์เทพถูกขับขานก้องกังวานดุจระฆังทองเหนือสายธารแห่งสวรรค์
ตระกูลฤทัยพุชปะนั้นรักในเกียรติ กิริยาสูงส่ง แบ่งชั้นวรรณะและยึดถือหน้าที่ตามวรรณะของตน, แม้หยิ่งทะนงแต่ก็เป็นผู้กล้าหาญ
มาเรโรวิอุส (House Marerovius) แห่งปอมเปอี—ผู้ใช้เวทธาตุน้ำ
[เชื้อสาย—โรมัน]
ตราประจำตระกูล: นางเงือก
ภาคภูมิใจในสายเลือดอันบริสุทธิ์และสูงส่งของเมลพอมินี (Melpomene) มิวส์แห่งโศกนาฏกรรมและมารดาของเหล่าไซเรน
ลือกันว่า...ตระกูลมาเรโรวิอุสใช้ปัญญาและการรังสรรค์เวทมนตร์สร้างทารกอันมีคุณสมบัติยอดเยี่ยมที่สุดเป็นผู้สืบทอดตระกูล ตัวแทนจากมาเรโรวิอุสจึงมีรูปร่างหน้าตางดงามเกินมนุษย์ กอปรกับสติปัญญาอันเฉลียวฉลาด
เควตซาล (House Quetzal)—ผู้ใช้เวทธาตุลม
[เชื้อสาย—เมโสอเมริกา (Mesoamerica) ]
ตราประจำตระกูล: นกเควตซาลสีเขียวทอง ท้องสีแดง
สายลมคืออิสระ ภายใต้อารยธรรมโอลเม็ค, มายา, แอซเทค, การอำนวยพรของเทพแห่งความอุดมสมบูรณ์และฤดูกาลอันผันแปรไม่สิ้นสุด ตระกูลเควตซาลสืบทอดความภาคภูมิใจและความศรัทธาในอิสระเสรี, การกระทำของพวกเขามักคาดเดาได้ยาก
อฮาห์ริก (House Ahariq)—ผู้ใช้เวทธาตุไฟ
[เชื้อสาย—อียิปต์, และชนชาติอาหรับ]
ตราประจำตระกูล: งูเห่าอียิปต์
ตระกูลเก่าแก่แห่งอียิปต์ตระกูลนี้เพิ่งเรืองอำนาจเป็นหนึ่งใน ‘สี่ตระกูลใหญ่’ หลังอียิปต์กลายเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันในปีที่ 30 ก่อนคริสตกาล ตระกูลอฮาห์ริกซึ่งเดิมทีไม่ถูกกับตระกูลมาเรโรวิอุสยิ่งทวีความขัดแย้งกัน, อฮาห์ริกมีจุดเด่นเรื่องใช้เวทมนตร์เพื่อการลอบสังหาร, มีนิสัยเจ้าเล่ห์บ้าบิ่น ไม่เกรงกลัวสิ่งใด
—The Crooked Path—
กฎแม่มด
—แม่มด & พ่อมดทุกคนมี [ตราประทับ] บนร่างกายส่วนใดส่วนหนึ่งเพื่อบ่งบอกว่าเป็นผู้ใช้เวทมนตร์ (สามารถซ่อนตราบนร่างกายด้วยเวทมนตร์ได้, แต่ต้องแสดงภาพตราประทับนี้ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งเมื่อเข้าสู่การประลอง เช่น หากเป็นผู้ใช้เวทไฟ อาจเสกเปลวไฟให้เป็นภาพตราประทับของตน)
—ตราประทับมีชื่อเรียกว่า [ตรามลทินไฟ]—[Firebrand] หรือ [Soulburn]—[เผาวิญญา] เพราะตรานั้นประทับลงในจิตวิญญาณของผู้ใช้เวทมนตร์ด้วย
—รูปร่างลักษณะของตราประทับจะแตกต่างกันไปเหมือนรูปร่างหน้าตาของคน ผู้ใช้เวทที่มาจากสายตระกูลเดียวกันมักมีตราประทับคล้ายกันหรือมีความเชื่อมโยงกัน
ตราประทับนี้ หากเกิดมาเป็นผู้ใช้เวทมนตร์ ก็จะติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด
หรือถูกประทับลงในวิญญาณตอนกลายเป็นผู้ใช้เวทมนตร์
อายุของผู้ร่วมประลอง
—ผู้อาวุโสของแต่ละตระกูลกำหนดให้แม่มด & พ่อมดซึ่งมีสิทธิ์เข้าชิงตำแหน่งผู้นำสูงสุด ต้องเป็นผู้ใช้เวทที่มีความโดดเด่นและมีแม่มด & พ่อมดอาวุโสรับรอง—ผู้ที่เคยเข้าแข่งขันแล้ว หากยังรอดชีวิตจะไม่สามารถเข้าร่วมได้อีก
—อายุของผู้ใช้เวทที่อนุญาตให้เข้าร่วมประลองคือไม่เกิน 666 ปี
—อายุของผู้พิทักษ์ยืนยาวกว่ามนุษย์หรือสัตว์ปกติเพราะทำสัญญารับแบ่งวิญญาณจากผู้ใช้เวทมนตร์ ผู้พิทักษ์จึงสามารถมีอายุใกล้เคียงกับแม่มด & พ่อมดคู่สัญญาได้
ประตูแห่งทวยเทพ
—ประตูแห่งทวยเทพคือประตูเวทมนตร์ที่บรรดาเทพเจ้าสร้างให้แก่จอมเวทเพื่อใช้ในการเดินทางข้ามดินแดนระยะทางไกลโพ้นในพริบตา
ประตูแห่งทวยเทพของเมืองปอมเปอีซ่อนอยู่บริเวณภูเขาไฟวิสุเวียส เรียกอีกชื่อว่า [ประตูแห่งวีนัส] ลักษณะเป็นประตูขนาดมหึมาสูงราวห้าเมตรอันก่อสร้างอย่างวิจิตรตระการตา
ผู้ดูแลประตูแห่งวีนัสในเวลานี้คือตระกูลมาเรโรวิอุส
—ยังมีประตูเวทในบริเวณอื่นของโลก เช่น ประตูเวทแห่งอียิปต์, ประตูเวทแห่งแม่น้ำสินธุ, ประตูเวทแห่งเมโสอเมริกา เชื่อมต่อมายังประตูเวทแห่งปอมเปอี
ประตูเหล่านี้เองที่พาจอมเวทจากดินแดนอื่นมาร่วมการประลอง ณ ปอมเปอี
—กุญแจที่ใช้ในการเปิดประตูแต่ละแห่ง คือคำอนุญาตหรือ [พร] จากเทพหรือเทพีผู้เป็นเจ้าของประตูเวทบานนั้น
กระจกสื่อสาร
—อุปกรณ์เวทมนตร์ที่ใช้ในการสื่อสารนั้นทำจากกระจกเงาหรือสิ่งที่สะท้อนภาพได้คล้ายกระจกเงา เมื่อจอมเวททำการติดต่อสื่อสารหรือประชุมหารือกัน ก็จะใช้กระจกหรือสิ่งเสมือนกระจกของฝั่งตนพูดคุยกับผู้ที่อยู่อีกฟากของกระจกปลายทาง
—ในแถบเมโสอเมริกามีตำนานว่า กระจกหินออบซีเดียนใช้ติดต่อกับเทพเจ้าได้
—The Guardian—
ผู้พิทักษ์
—[ผู้พิทักษ์] แบ่งเป็นสองประเภท คือ
1) มนุษย์ธรรมดาซึ่งไม่มีพลังเวทมนตร์ ทว่ามีทักษะโดดเด่นบางประการอันยอดเยี่ยมกว่าคนทั่วไป
2) สัตว์พิเศษ มีความนึกคิดและเฉลียวฉลาด
มนุษย์หรือสัตว์เหล่านี้ถูกคัดเลือกโดยกลุ่มแม่มด & พ่อมดให้ทำหน้าที่พิทักษ์รักษาและคอยรับใช้อย่างซื่อสัตย์ และได้สิ่งตอบแทนหนึ่งอย่างอันบิดพลิ้วไม่ได้จากแม่มด & พ่อมดเหล่านั้น
—ทั้งสองฝ่ายทำสัญญากันภายใต้เวทผูกพันวิญญาณ—[Soulbound] โดยแม่มด & พ่อมดจักมอบส่วนหนึ่งของวิญญาณผูกพันไว้กับผู้พิทักษ์ที่ตนเลือก
เมื่อแม่มด & พ่อมดผู้เป็นนายเรืองอำนาจ ผู้พิทักษ์ของพวกเขาก็กุมอำนาจสำคัญในประวัติศาสตร์โลกเช่นกัน
—ความสัมพันธ์ระหว่าง [ผู้พิทักษ์] กับแม่มด & พ่อมดเป็นข้อตกลงระหว่างกัน ส่วนมากเริ่มต้นด้วยความผูกพันอันแน่นแฟ้นเต็มใจ ดึงดูดกันและกัน ให้ความสำคัญต่อกัน...แต่ก็มีบางกรณีที่เละเทะจนแทบทนดูไม่ได้
เมื่อทำสัญญาผูกพันวิญญาณ [ผู้พิทักษ์] จะได้รับ [ชีวิต] ของผู้เป็นนายมา
การคืน [ชีวิต] ให้คือการรับ [ความตาย] ของแม่มด & พ่อมดมาเป็นของตนเอง
—การคงสัญญาเวทผูกพันวิญญาณ—[Soulbound] ทั้งสองฝ่ายต้องมีใจตรงกัน หากขัดแย้งกันมากจนถึงจุดหนึ่งเวทมนตร์จะเสื่อม และทำสัญญาได้เพียงตนเดียว, ครั้งเดียวในชีวิตเท่านั้น หากถูกยกเลิกไปจะไม่สามารถทำสัญญาใหม่ได้ ไม่ว่ากับตนเดิมหรือตนใหม่
—ผู้พิทักษ์รู้ว่าในโลกนี้มีผู้ใช้เวทมนตร์ บนร่างกายของพวกเขามี [ตรามลทินไฟ]—[Firebrand] ของแม่มด & พ่อมดผู้เป็นนายประทับอยู่
—หน้าที่ของผู้พิทักษ์ในศึกชิงตำแหน่ง [ราชินีแม่มด] คือการปกป้องคุ้มครองและสนับสนุนแม่มด & พ่อมดของตนให้เป็นผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียว